Wulkaniczna wyspa Archipelagu Kanaryjskiego położona najbliżej Europy, na której wciąż można spotkać bulgoczącą lawę i liczne, niewielkie gejzery. Jej surowy krajobraz  potrafi jednak zachwycić. Mimo iż Lanzarote nazywana jest „Wyspą stu wulkanów” znajduje się ich tutaj prawie 300 – mniejszych i większych, które stworzyły niesamowity krajobraz, a nawet można powiedzieć, że nadal go tworzą. Całe terytorium wyspy zostało wpisane na Listę UNESCO jako Światowy Rezerwat Biosfery, a najlepszym miejscem poznania zjawisk wulkanicznych jest Park Narodowy Timanfaya powstały na obszarze objętym erupcjami w 1730-1736 r. Można znaleźć tu wiele plaż, o różnej wielkości, fakturze i kolorze, a także kurortów – od tętniących życiem również w nocy po kameralne i urokliwe miejsca, gdzie rozkoszować się będziemy ciszą przerywaną przez szum fal. Wyspa, mimo braku bujnej, naturalnej roślinności uważana jest za jedną z najpiękniejszych i najciekawszych również ze względu na kolorowe skały z wytracających się minerałów oraz turkusowe i zielone laguny.

Niezwykłość wyspy objawia się również w jej kulturze, a zwłaszcza w tradycyjnym budownictwie z zielonymi okiennicami, które pozostawił po sobie architekt i artysta Cesar Manirque. Większość miejscowości wypoczynkowych zlokalizowanych jest na południu i wschodzie wyspy ze względu na rozległe plaże. Zachodnie wybrzeże to głównie klify, niewielkie, ale wciąż aktywne stożki wulkaniczne oraz kameralne, naturalne plaże osłonięte skałami.

Stolicą i największym miastem wyspy jest Arracife położone na wschodnim wybrzeżu. Powstało w XV w. podczas podbojów hiszpańskich i przez wiele lat pozostawało niedużą wioską rybacką, jednak po podbojach Nowego Świata stało się idealnym, choć niewielkim portem przeładunkowym. Pod koniec XVI w. miasto zostało splądrowane i prawie całkowicie zniszczone podczas ataku piratów i dopiero po kilkunastu latach odbudowy zaczęło wracać do dawnej świetności. Dziś jest to nowoczesne miasto i jedyne miejsce na wyspie z wysoką zabudową. Znajduje się tu port towarowy i pasażerski, a na południe od miasta mieści się międzynarodowe lotnisko pod tą samą nazwą. Arracife posiada sztuczną, miejską plażę ze złotym piaskiem, wzdłuż, której ciągnie się promenada ze sklepami i licznymi tawernami. Jest tu też wiele hoteli o różnym standardzie.

Costa Teguise – jest jednym z głównych kurortów wakacyjnych wyspy położonym na północny wschód od Arracife, który poza znakomitymi warunkami do uprawiania sportów wodnych posiada jeszcze Aqua Park, 18-dołkowe pole golfowe, wiele restauracji i sklepów z pamiątkami. Znajdują się tutaj 4 plaże: największa Las Cucharas ze złotym piaskiem i osłonięta falochronem – raj dla miłośników windsurfingu, niewielka Los Charcos z jasnym piaskiem, piaszczysto-żwirowa El Jabilillo i Bastian – również piaszczysto-żwirowa.

Puerto del Carmen – tętniący życiem kurort na południe od Arracife z dwiema dużymi, piaszczystymi plażami, wieloma hotelami o różnym standardzie, barami, tawernami i sklepami.

Playa Blanca – jak sama nazwa wskazuje, najbardziej charakterystyczną cechą kurortu jest biała plaża. Jest to jeden z większych kurortów południowej zatoki z wieloma hotelami różnej klasy, nowoczesnym portem jachtowym i licznymi sklepikami oraz tawernami.

Las Coloradas – niewielka miejscowość turystyczna z dużym portem jachtowym, wieloma hotelami, restauracjami i niewielkim, wąskim odcinkiem ciemnej plaży. Jednak na wschód za miastem znajdują się malownicze, złote plaże i liczne kameralne zatoczki dostępne od strony morza i osłonięte kolorowymi skałami wulkanicznymi.

El Golfo – niewielka miejscowość zachodniego wybrzeża z piaszczysto-żwirową, ciemną plażą i kilkoma, niewielkimi hotelami o różnym standardzie. Jest tu bardzo cicho, co sprawia, że najczęściej odpoczywają tu osoby chcące odpocząć od zgiełku miasta. Na południe od El Golfo znajduje się zatoka z ciemnym, delikatnym piaskiem i zielonym jeziorkiem lagunowym, które jest jednym z najczęściej fotografowanych miejsc wyspy.

Mimo przynależności kuchni Wysp Kanaryjskich do Hiszpanii posiadają one odmienną kulturę i tradycje kulinarne. Kuchnia kanaryjska w dużej mierze nawiązuje do tradycji i prostych połączeń pierwotnych mieszkańców wysp – Guanczów, których kultura po podboju hiszpańskim w znacznym stopniu zaginęła. Podstawowymi składnikami są tutaj głównie pieczone lub grillowane ryby i owoce morza, jak również mięso, ryż, kukurydza, bataty oraz typowe warzywa i owoce tropików. Każda z wysp oferuje swoje regionalne, kulinarne perełki, a Lanzarote oferuje szczególne bogactwo ryb przyrządzanych w tradycyjny sposób. Dość popularne na wyspach sancocho (suszona ryba) jest podawane tu  zwykle ze słodkimi ziemniakami, cebulą i czosnkiem, a owoce morza są rzadziej spożywane niż na innych wyspach. Popularne są również sardynki, pieczony tuńczyk czy vieja. Do wielu potraw, zwłaszcza mięsnych i rybnych podawany jest gofio – chleb wyrabiany z pieczonych i następnie zmielonych ziaren zbóż.  W daniach mięsnych dominują króliki podawane często z bardzo pikantnym sosem mojo picon oraz ziemniakami gotowanymi w bardzo słonej wodzie. Dania są dość proste i bardzo smaczne, a sporą część menu zajmują tzw. potrawy jednogarnkowe.

Wyspy kanaryjskie słyną z kozich serów, które na każdej z nich mają inny smak, a na Lanzarote są świetnym dodatkiem jako tapas do kieliszka miejscowego wina. Lanzarote jest jedynym miejscem na świecie, gdzie ręcznie uprawia się winorośl na wulkanicznej glebie, co sprawiło, że stała się obowiązkowym przystankiem światowych koneserów wina. Można spotkać tutaj dwa regionalne rodzaje wina – wysokoprocentowe Malvasier oraz łagodne Muskateller, ale duża popularnością cieszą się przywożone z kontynentu czerwone wino Rioja i białe Penedes.

Desery występujące pod tą sama nazwą często różnią się sposobem wykonania na każdej z wysp, a najlepszym przykładem jest flan – na jednych wyspach wyrabiane z niego jest wilgotne ciasto, a na Lanzarote to bardzo gęsty i słodki pudding.

Hiszpanie to naród uwielbiający tłum i zabawę. Często spotykają się w barach na rozmowy czy wspólne zabawy uciekając od siedzenia w domu. W większości, nawet niewielkich miast znakomitą porą spotkań są popołudnia, a po 20 ulice i bary zapełniają się ludźmi w każdym wieku, którzy prowadzą konwersacje. Uwielbiają się również bawić, z czego słyną na całym świecie, a ogromna ilość festiwali i świąt jest to tego znakomitą okazją.

Bez wątpienia najsłynniejszą tradycją hiszpańską jest korrida – widowisko walki człowieka z bykiem oglądane na specjalnie przystosowanych arenach i ogromnymi wodowaniami. Wyspy Kanaryjskie były jednak pierwszą autonomią hiszpańską, która w 1991 r. zakazała organizacji tego typu imprez, a areny na wyspach służą dziś jako miejsca widowiskowe podczas fiest.

Podczas dyktatury generała Franco huczne obchodzenie świąt było zakazane, przez co po odrodzeniu kulturowym są one bardziej celebrowane niż w innych krajach. Mówi się nawet, że wyspiarze codziennie gdzieś mają lokalne fiesty i zawsze znajdzie się miejsce na zabawę. Najwięcej przypada ich w okresie letnim, przez co są dodatkową atrakcją dla przyjezdnych. Jednym z nich jest Fiesta San Gines obchodzona bardzo hucznie w Arracife, która przypada 25 sierpnia.

Cechą łączącą wszystkich Hiszpan jest luźne podejście do poczucia czasu. Radość płynąca z życia oraz spotkania z przyjaciółmi czy czas dla siebie są w tej kulturze równie ważne jak praca, a słynne powiedzenie "manana" – czyli przekładanie wszystkiego na później stało się wręcz tradycją i normalnym podejściem do załatwiania spraw. Umawiając się z Hiszpanem na spotkanie trzeba dokładnie ustalić godzinę, bo często podczas spóźnień pojawia się wymówka, że godzina ma 60 minut. Takie podejście do życia sprawia, że osoby z innych krajów Europy często źle odbierają ich niepunktualność, ale sami Hiszpanie podchodzą do tego jak do normalnego trybu życia.

Skaliste wybrzeża wyspy przyciągają wielu miłośników nurkowania, którzy mogą znaleźć tu  pod-wodne groty, bogatą morską faunę i florę oraz ciekawe formy skał wulkanicznych, których jest bar-dzo wiele. Silniejsze wiatry stwarzają też wspaniałe warunki do windsurfingu i kitesurfingu, a wy-pływając dalej od brzegu można popływać z delfinami. Otaczające wyspę wody obfitują w duże okazy ryb, co sprawiło, że przyjeżdżają tu wędkarze z całego świata.

Bardzo dużą popularnością cieszą się wycieczki po wyspie, zarówno piesze jak i konne, a wyzna-czone szlaki wiodące przez malownicze zakątki wulkanicznej wyspy dostarczają niezapomnianych wrażeń. Wzrostu poziomu adrenaliny dostarczy również tor kartingowy w Carretera de las Playas.

Tahiche – do niewielkiego miasteczka położonego w pobliżu stolicy wyspy warto zajrzeć ze względu na galerią sztuki Fundacion Cesar Manrique, która poświęcona jest wybitnemu, międzynarodowemu artyście, prezentuje jego dzieła, a także prace innych artystów. Cesar Manrique pozostawił na wyspie wiele śladów, stworzył wiele ciekawych atrakcji turystycznych, a także przyczynił się do jej popularności.

Jardin de los Cactus – w miejscowości Guatiza znajduje się ciekawa atrakcja, jaką jest ogród kaktusów kontrastujący z niecodziennym ogrodzeniem stworzonym przez Manrique. Turyści mogą podziwiać setki gatunków kaktusa, który jest naturalnym środowiskiem życia maleńkich owadów zwanych koszenilami.

Cueva de los Verdes – wielu turystów przybywa na Lanzarote nie tylko po to, by wygrzewać się na plażach, ale także w celu zobaczenia nieziemskich pamiątek po wybuchach wulkanicznych sprzed 5 tys. lat. Najciekawszym miejscem jest fragment tunelu ukształtowanego z lawy, która po wybuchu wulkanu płynęła w kierunku oceanu. Turyści zwiedzający tunel i dwie sale utworzone przez wybuchową przyrodę mogą podziwiać różnorodne formy skalne i zadziwiające twory powstałe za sprawą strumienia lawy. W jaskiniach znaleziono również ślady obecności piratów, którzy urządzali w nich swoje kryjówki. Turystów zachwyca dodatkowo imponująca Jameos del Agua – jaskinia przypominającą wielką, wodną bazylikę, w której środku znajduje się niewielkie jeziorko z interesującymi żyjątkami, jakimi są ślepe, białe kraby. Wystrój niecodziennego wnętrza urządził Manrique, a w sąsiedztwie jaskini znajdują się bary i restauracje, a także basen oraz sporych rozmiarów sala koncertowa.

Mirador del Rio – stworzony przez Manrique piękny punkt widokowy na okoliczną wysepkę Graciosa. Jego inspiracją była obecność w tym miejscu hiszpańskich dział wycelowanych w cieśninę El Rio w trakcie XIX-wiecznego konfliktu między Hiszpanią a USA.

Tropica Park – niezwykłe miejsce koło miejscowości Guinate, w którym można zobaczyć wiele gatunków egzotycznych ptaków.

Tiagua – zwiedzając wyspę wynajętym samochodem warto zajechać do Museu Agricola El Patio, w którym odtworzono tradycyjną wieś rolniczą.

Parque Nacional de Timanfaya – jedyne takie miejsce na Wyspach Kanaryjskich, które nie tylko zachwyca, ale także wzbudza respekt przed siłami natury. W niezwykłym parku krajobrazowym turyści mogą zobaczyć księżycowy krajobraz, który powstał po największej na wyspie erupcji wulkanicznej z 1730 r. Przez 6 lat z kraterów wylewała się lawa pustosząc wyspę i spływając do oceanu, tworząc jednocześnie zadziwiające tereny, które można zwiedzić podróżując specjalnym autobusem krajoznawczym. Obszar objęty jest rezerwatem i tylko w taki sposób można się do niego dostać, zatrzymując co jakiś czas w punktach widokowych.  Zdumiewają rozmaite kolory skał mieniące się czerwienią, czernią i szarością, wulkaniczne stożki i wielkie kratery przywołujące na myśl filmy fantastyczne. Dodatkową atrakcją Gór Ognia jest Restaurante del Diablo zaprojektowana przez Manrique serwująca ogniste przekąski. Turystów przy okazji degustacji wyspiarskich potraw zachwycają pokazy i sztuczki organizowane przez personel restauracji, związane z gorącą lawą płynącą pod ziemią. Fragment parku można również zwiedzić na zorganizowanych z przewodnikami wycieczkach pieszych.

Yaiza – jedno z najpiękniejszych miasteczek charakteryzujące się zabudową pobielonych domków z uroczymi ogrodami. Turyści zaglądają najczęściej do restauracji stworzonej przez Manrique, z inspirującym wnętrzem i wyszukaną kuchnią oraz zwiedzają XVIII-wieczny kościół, galerię sztuki, a także wystawy organizowane przez miejscową placówkę kulturalną.

Teguise – najstarsze miasto na wyspie założone w XV w. było przez kilka kolejnych stuleci jej stolicą. Do Teguise warto zajechać w niedzielę, kiedy odbywa się znany na całej wyspie targ rybny, a przy okazji można zwiedzić kilka zabytków. Najważniejszym z nich jest kościół Matki Boskiej z Gwadelupy wybudowany w XV, który mimo pirackich najazdów i pożarów przetrwał do dziś. Oprócz kilku klasztorów godnym uwagi jest budynek Palacio de Spinola przekształcony w miejskie muzeum, Casa Cuartel, który przed laty pełnił funkcję koszar oraz zamek z prawdziwego zdarzenia – Castillo de Santa Barbara. Widok z XVI-wiecznej twierdzy może zobrazować piękno wulkanicznej wyspy.

Podwodne rejsy – niektóre biura podróży organizują rejsy specjalnymi łodziami podwodnymi, na których można podziwiać zadziwiające oceaniczne przestrzenie, świat koralowców i egzotycznych stworzeń podwodnych.

Safari – popularną formą spędzania wolnego czasu są wycieczki na wielbłądach i osłach po malowniczej wyspie, które najbardziej podobają się najmłodszym.

Rejs na okoliczne wyspy:

Fuerteventura – chociaż wyspa została odkryta przez turystów nieco później niż pozostałe i jest najsłabiej zaludniona, stanowi idealne miejsce na spędzenie urlopu lub wycieczki dzięki wielu atrakcjom i niezapomnianym widokom. Wnętrze wyspy, mimo iż przypomina marokańską pustynię jest fascynujące i doskonale nadaje się na jednodniowe wyprawy. Kontrastem dla pustkowia jest cudowne wybrzeże z ciekawymi plażami, na których zawsze panują doskonałe warunki do uprawiania sportów wodnych oraz wspaniała, wakacyjna atmosfera sprzyjająca turystom uciekającym od pracy i spraw codziennych. Jednymi z pierwszych osadników na wyspie byli Rzymianie, niemniej Guanczowie nazwali ją Maxorata, tak jak nazywa się jeden z półwyspów. Właśnie pierwsi konkwistadorzy przybywający na Fuerteventurę pod dowództwem Jeana de Bethencourta zetknęli się z plemionami Maxorata i Jandia. Zdobywcy pozostawili po sobie forty, a najbardziej znanym  miejscem funkcjonującym do dziś stała się Betancuria. Osady założone przez Europejczyków z czasem rozrastały się, mimo iż były nękane napadami lokalnych plemion. Rządy na wyspie zaczęła reprezentować hiszpańska korona, która jest do dzisiaj oficjalną władzą. Stolica wyspy Puerto del Rosario zwana przed laty „Kozim Portem” zamieszkiwana jest przez prawie połowę wyspiarzy. Przez większość swojego istnienia była niewielką osadą, dopiero w 1860 r., kiedy wybudowano w tym miejscu port nabrała znaczenia i stała się największym na wyspie miastem. Wszystkie najważniejsze punkty miejscowości znajdują się w zasięgu spaceru, można zobaczyć chociażby Casa Museo de Unamuno prezentujące dorobek znanego, baskijskiego filozofa Miguela de Unamuno, a także wybrać się do którejś z dobrych restauracji na „el cocido” – typową dla wyspy potrawkę z soczewicy. Podróżując po wyspie warto zwiedzić: Betancuria – jedno z ciekawszych miasteczek zbudowane na małym wulkanie, którego historia wiąże się z konkwistadorem Jeanem Bethencourt. Zdobywca Fuerteventury w tym miejscu w roku 1405 kazał wznieść pierwsze zabudowania z nazwą wskazującą na jego nazwisko. Na wyspie niewiele jest miejscowości z historyczną przeszłością, dlatego warto zwiedzić ruiny pierwszego wyspiarskiego klasztoru Franciszkanów pochodzące z XV w. i górujący nad miasteczkiem kościół Santa Maria pierwotnie zniszczony przez piratów, odbudowany w XVII w. z ciekawym obrazem przedstawiającym „Sąd Ostateczny”. Uwagę turystów przyciąga również Museo de Arte Sacro prezentujące sztukę sakralną oraz Casa Museo de Betancuria poświęcone między innymi pierwszym osadnikom; Mirador Morro Veloso – niezwykły punkt widokowy, z którego można podziwiać pustynny krajobraz wyspy; Pajara – wioska znana jest na wyspie z powodu świątyni Nuestra Senora de la Regla wzbogaconej o niezwykły portal główny, ozdobiony rzeźbami powstałymi z inspiracji kulturą Azteków. Warto zajrzeć do jej zadziwiającego wnętrza, które wygląda niecodziennie po włączeniu dodatkowego oświetlenia. Z Pejary najlepiej udać się malowniczą drogą do Betancurii, by ulec fascynującym widokom; Trasa El Sendero de Bayuyo – turyści, którym nie straszne upały i kilkukilometrowe wędrówki mogą wybrać się na emocjonujący, pełen przygód i obfitujący w piękne widoki spacer wyznaczonym szlakiem. W punktach informacyjnych można zapoznać się z początkami wyspy związanymi z wulkanicznym krajobrazem i ciekawostkami przyrodniczymi. Po drodze turyści mijają nieczynne wulkany, które emanują różnymi kolorami w zależności od pory dnia. Trasa bierze swój początek niedaleko miejscowości Lajares.

Kiedy najlepiej wybrać się na Lanzarote?
Sezon turystyczny na Lanzarote trwa cały rok, a w chłodniejszych miesiącach temperatura nie spada poniżej 20°C w ciągu dnia. Dzięki górzystemu krajobrazowi temperatura wewnątrz wyspy jest nieco niższa, a wiejące od południowego wschodu wiatry łagodzą upały na wybrzeżu.

Lanzarote jest wyspą oferującą szeroki wachlarz rozrywek i bogate życie nocne. Dodatkową atrak-cją są lokalne święta, z których najhuczniej obchodzone są: Fiesta de San Marcial del Rubicon po-święcona patronowi Lanzarote w pierwszym tygodniu lipca. Rybacy i ludzie morza mają swoje święto 16 lipca, które obchodzą podczas Fiesta del Carmen. Na wyspie warto również pojawić się w dniu św. Gines – patrona Arrecife, kiedy miastem 25 sierpnia rządzi Fiesta de San Gines. Swoje święto 4 sierpnia ma także patron San Bartolome.

Jaka waluta obowiązuje w Hiszpanii i jakie są orientacyjne ceny?
W Hiszpanii od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konse-kwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach. Jest jednak wiele towarów zwolnionych z cła, które kupimy o wiele taniej.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Lanzarote?
Do najczęściej kupowanych pamiątek należą tanie, lokalne trunki, w szczególności Ron Canario – rum sprowadzany z Teneryfy i Gran Canarii oraz odmiany hiszpańskiej brandy, jak np.: Carlos III, Osborne czy Soberano. Warto też udać się na targowiska odbywające się w różne dni tygodnia w większych miejscowościach, gdzie popularnym skarbem są: symbol płodności Guanczów, przy-prawy, przetwory z migdałów, popularny wśród Polaków dżem z kaktusa, czy towary dostępne w Europie po wyższych cenach jak papierosy, perfumy, kosmetyki. Nie może również zabraknąć pa-miątek związanych z wyspą i danym kurortem turystycznym, a także pamiątek pochodzących z morza. Wielu turystów rozgląda się za wyrobami rękodzielniczymi jak koszyki, drewniane rzeźby lub ceramika, które można kupić bezpośrednio u ich twórców. Z Wysp Kanaryjskich warto przy-wieźć sosy „mojo”, cygara pakowane w ozdobnych pudełkach czy zapakowany bukiet kwiatów strelicji.

W większości kurortów na Lanzarote znajdują się ciekawe sklepy z pamiątkami, niemniej turyści najbardziej cenią sobie miasteczko Teguise z niezwykłym bazarem, na którym można kupić przy-słowiowe „wszystko”.

Wyspy Kanaryjskie od XIX objęte są strefą wolnocłową przez co wiele towarów jest tańszych niż w Europie. Poza tym wiele produktów objętych zwykle wyższym podatkiem w krajach europejskich tutaj obciążone jest podatkiem do 5%.

Jaki czas obowiązuje na Wyspach Kanaryjskich?
Wyspy Kanaryjskie należą w całości do strefy czasu  zachodnioeuropejskiego, co w praktyce oznacza, że po wylądowaniu przesuwamy wskazówki zegara o godzinę do tyłu. Czas zmieniany jest na letni i zimowy w tych samych datach co w Zachodniej i Środowej Europie.

Jak poruszać się po Lanzarote?
Najtańszym środkiem lokomocji są autobusy, które często kursują zarówno w stolicy jak i między najważniejszymi kurortami. Bilet kupuje się od kierowcy w zależności od długości trasy. Najwięcej połączeń jest między Arrecife, Puerto del Carmen i Costa Teguise. Nieco gorzej wygląda sytuacja, jeżeli chodzi o mniejsze miejscowości położone na obrzeżach wyspy i bez własnego środka trans-portu trudno się do nich dostać. Jak przystało na uroki miejsc turystycznych, najdroższym środkiem transportu są taksówki, a najtańszym rowery, które można wypożyczyć w większości kurortów. Między poszczególnymi wyspami kursują promy, wodoloty, poduszkowce i szybkie katamarany. Bardzo popularnym na wyspie rozwiązaniem jest wypożyczenie auta, a w wielu wypożyczalniach można zarezerwować auto przez internet jeszcze przed przylotem na wyspę. Polskie prawo jazdy jest powszechnie akceptowane.

Jakie plaże są na Lanzarote?
W wielu zakątkach wyspy znajdują się plaże z prawdziwego zdarzenia. Piękne, piaszczyste, dobrze zagospodarowane plaże z parasolami i leżakami znajdują się w regionie Costa Teguise, wśród nich niewielka Los Charcos z jasnym piaskiem, El Jabilillo – piaszczysto-żwirowa ciągnąca się na odcinku kilkuset metrów i Bastian – również piaszczysto-żwirowy pas wybrzeża. Obmywa je krystaliczna woda oceanu czyniąc wypoczynek relaksującym i pełnym urlopowych wrażeń. Piękne plaże ze złotym piaskiem, osłonięte od oceanu falochronami znajdują się w Playa Blanca. Playa Papagayo to z kolei piaszczyste plaże usytuowane w malowniczej zatoce u stóp wysokiego klifu. Plaże w Playa Quemada charakteryzują się ciemnym, wulkanicznym piachem oraz kamienistymi odcinkami. W Las Coloradas znajduje się wąski i ciemny odcinek piasku, a ciemne, piaszczysto-żwirowe wybrzeże występuje również w kurorcie El Golfo. Nie będą narzekać turyści wypoczywający w Puerto del Carmen dzięki dwóm łatwo dostępnym, piaszczystym plażom Blanca i Los Pocillos, a także miłośnicy sportów wodnych wybierający się na urlop do Arrecife z miejską plażą charakteryzującą się drobnym, złotym piaskiem. Przy większych kurortach działają wypożyczalnie sprzętu wodnego oraz szkoły nurkowania.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Hiszpanii?
Gran Canaria, podobnie jak pozostałe Wyspy Kanaryjskie nie jest włączona do Unii Celnej, co w praktyce oznacza nie tylko niższe ceny na towary ale też brak ograniczeń ilościowych. Należy jednak pamiętać, że wiele towarów objęte jest cłem wjazdowym kraju do którego wracamy – jak Polska. Szczegółowe ograniczenia wwozowe znaleźć można na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicz-nych: http://www.msz.gov.pl/

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Hiszpanii?
Publiczna służba zdrowia jest w Hiszpanii bezpłatna w podstawowym zakresie, o ile posiadamy wydaną przez NFZ Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), o którą należy postarać się przed wyjazdem. Nie obowiązuje ona jednak w przypadku prywatnych wizyt i szpitali niepań-stwowych gdzie należy mieć dodatkowe ubezpieczenie lub samemu opłacić leczenie. W zależności od ubezpieczyciela podawane są przed wyjazdem dane firm współpracujących, do których należy się zwrócić w razie konieczności skorzystania z prywatnej pomocy lekarskiej.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Hiszpanii jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów w Hiszpanii.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Hiszpanii
Hiszpania, Madryt, Guisando 23 bis, 28035
Tel.: +34 913 736605 Tel. dyżurny: +34 913 769555
www.madryt.polemb.net

Wydział Konsularny Ambasady RP w Madrycie
Hiszpania, Madryt, Goya 15 4°, 28001
Tel.: +34 914 362 632 Faks: +34 913 736 624

Instytut Polski w Madrycie
Hiszpania, Madryt, Felipe IV 12 bajo A, 28014
Tel.: +34 91429 86 72 Faks: +34 91429 86 82
www.culturapolaca.es